Fraai uutzich.

Gisteren werd me voorzichtig verteld dat er misschien een mogelijkheid voor me was om vroegtijdig met pensioen te kunnen.
's Middags was er een bijeenkomst  voor werknemers om daarover meer inzicht te verkrijgen.
Ik raakte geëmotioneerd en wist even niet te reageren.
Nu kon ik daar niet naartoe omdat ik al een afspraak had staan met een cliënt, maar ohhhh....wat zou ik graag willen stoppen.
Niet dat ik niet wil werken, het is meer 't gevoel dat er zoveel gewichtigheid gegeven word of dat het zo belangrijk is dat je pas iemand voorstelt wanneer je functioneert in de maatschappij.
Ik heb de maatschappij niet nodig om wat voor te stellen maar ik ben wél afhankelijk van een inkomen.
En omdat ik vind dat ik nog steeds wel kan werken, al vind ik het héél zwaar, wil ik niet afgekeurd worden en van een uitkering leven.
Dat zal in deze tijd ook bijna niet meer mogelijk zijn want je moet wel zó ernstig ziek zijn en gelukkig ben ik dat niet!

Ik zou me niet prettig voelen..echt niet.
Maar als ik de mogelijkheid krijg om vroegtijdig uit deze maatschappij te stappen  met een voor mij aanvaardbaar gevoel, ook al zal ik financieel best krap moeten leven....wil ik dit graag!
Kijk....ik hoef geen dure of speciale dingen te hebben.
Trouwens ik had altijd al supergave mooie 'dingen' in mijn leven . Wat fijn dat ik nog steeds mag ontdekken!
Als scharrelkiep blijft het een leuke sport om op koopjes te jagen en als ik niet meer hoef te werken heb ik alle tijd om de reclame en kortingen in de supermarkten af te gaan, hahaha.
Rommelmarkten zijn er ook genoeg!
Volgens mij zou ik me best redden hoor.
Een beetje pijn doet 't wel.....
Ik kan me moeilijk accepteren met mijn 'gebreken'.
Dat ik regelmatig paniek voel als ik weer eens niet mee kan komen in deze gecompliceerde wereld.
Het gaat me soms te snel....bijblijven in alle ontwikkelingen...goeie God!
Wanneer ik om me heen kijk waar de jeugd mee bezig is....constant mobiele berichtjes sturen met elkaar.
Tja.....het zal wel normaal zijn in deze tijd.
....en ach, wie weet.... zit ik straks zélf óók zo! kan toch?
Maar dan wél lekker op mijn eigen gemak zonder iets nog te moeten doen tegen mijn zin.
Ik loop niet zo graag mee wanneer iets me niet zint.
Ik bedoel zo.....bij alle instanties of bedrijven heb je wel regels en wetten, maar normen en waarden staan op een minder belangrijke tree.
ALLES voor het behoud van 't bedrijf!!!!
Moet je daardoor jezélf af en toe verloochenen  ach ja, dan moet dat maar.
Maar ik ben opgevoed dat je nimmer jezelf mag verloochenen....NO WAY!!!
Zo heb ik het altijd ervaren....mijn vader en moeder waren ECHT....soms niet prettig maar wel zichzélf.
Ik heb grote moeite gekend met het accepteren van de "tekortkomingen" van mijn ouders.
Wilde het ánders doen, wou mijn  kinderen een veilige plek bezorgen.
Nu de kinderen groot zijn en redelijk zelfstandig besef ik dat geen ouder, hoe goed ook bedoeld hun kinderen een veilige plek kunnen bieden in de maatschappij.
Wanneer een kind zichzélf niet "goed genoeg" (in deze samenleving)voelt, zal 't moeilijk worden om gelukkig te zijn.
Ik als moeder sta machteloos tegen deze weerzinwekkende ontwikkeling.
Aanpassen ander lig je eruit!!
Dump me maar, ik zal er niet meer onder lijden, maar mijn kinderen en kleinkinderen......
Dáár heb ik zorgen over.
Ik ben moe en wil enkel slapen, wat me moeilijk lukt.
Heer verlos me en bevrijd  me, want ik kan 't niet alleen!
Dat UW lessen gehoord en begrepen mogen worden!!!
Ik heb mijn kinderen nooit MIJN geloof opgedrongen, maar hoop intens dat ze "iets" hebben opgepikt van mijn geloof....
Ja... van eigenwijsheid ben ik vaak beticht.....SO be it!
Ik  HOEF niet meer mee te doen wanneer iets me niet bevalt...zal dat voor mijn  kinderen en kleinkinderen óók nog  lukken.....??????????
Een beetje hoop houd ik wel.
En daar moet ik 't mee doen!
Fijn weekend allemaal!