Wonderen als een beleving.

Dit is geen fantasie, alhoewel.....mijn gedachten maken mijn werkelijkheid, dat dan weer weer wel, hahaha
Waar mag ik beginnen, eens zien....
Deze voorbije maanden hebben op mij een enorme indruk achtergelaten.
Ik kan niet langer zwijgen.
Ja, zwijgen is nog steeds GOUD, maar dan wel wanneer mijn hart me dit ingeeft.
En soms mag ik mijn hart luchten...
Kijk.....mijn gedachten brengen me soms op bepaalde golflengtes zeg maar.
Van nature of beter gezegd.....ik ben door vroegere ervaringen in mijn natuur geschaad.
Als kind praatte ik met de sterren, ook altijd erg nieuwsgierig geweest in de essentie van het bestaan.
Het waarom, waarvoor, waar, waar, wat is waar???
Niet gauw tevreden en altijd zoiets van....nou, dat zoek ik zélf wel uit!
Wel angstig voor het onbekende en dat speelt nog steeds.
Belevenissen van vroeger hebben me soms erg doen wankelen, ben ik wel normaal, of is dit "normaal'.
Nee.....een lichtwezen naast mijn bed, hoewel erg liefdevol....ik wilde wel in de muur kruipen.
Wel eens over gesproken maar iedereen wuifde dat weg...ach....je hebt gedroomd.
Op de muren krioelde het van kleuren als de wind door de bomen.
Ik kon en kan er nog steeds slecht van slapen.
Bang dat me iets onwerkelijks overkomt.
Maar dit jaar kan en geef ik mezelf de ruimte.
Kan me niet meer schelen hoe mensen over me denken....ik ben ik.
Je gelooft me of niet, het maakt me niets meer uit.
Gelukkig beleef ik alles op dit moment op een (nog) kinderlijke manier.
Vreemde wezens blijven uit mijn blikveld, daar ben ik nog steeds erg angstig voor.
In de vormen die voor mij niet beangstigend zijn zoals bijvoorbeeld vlinders, bloemen of vogels.
Ja.....soms voorwerpen die ik vind wanneer ik weer eens lekker rondscharrel.
Altijd op zoek naar schatten, hahaha
Maar wat me dit jaar het meest bij is gebleven zijn de vogeltjes.
De duif die in mijn handen stierf.....tot 2  keer toe een ontmoeting met een ijsvogeltje, één keer in mijn handen en de andere keer vlakbij in mijn gezichtveld.
Beide keren dacht ik aan mensen die overleden waren......het was als een groet uit een andere dimensie.
De laatste wonderbaarlijke gebeurtenis is een paar weken geleden.

Ik hoefde niet te werken en plots besefte ik dat op die dag mijn oudste zus jarig was.
Achteraf was ik toch nog één dag te laat, maar dat doet er even niet toe.
Ik dacht toen.....nou, dan moet ik haar wel even een bezoekje brengen met een bloemetje.
Dus ik al vroeg op pad....roosjes gekocht en de rest op de terugweg wat 'groen' bij elkaar  geplukt.
Ik moest veel aan mijn moeder denken en wat zou ze trots op me zijn, ik was mijn zus haar verjaardag niet vergeten, hahaha
Ben niet zo'n ster in verjaardagen....elke dag is niet anders, ja!
Ben elke dag jarig, vind ik.
Maar goed, ik thuis een bloemstukje in elkaar geflanst en mijn gedachten waren bij mijn moeder.
Het was nog een beetje te vroeg voor een bezoek dus ik achter de computer gedoken.
Daar hoorde ik een vreemd geluidje en dacht dat de buren op het balkon iets aan het doen waren .
Ging na enkele minuten kijken dus ik opende de deur....bleek niemand buiten te zijn.
Maar toen hoorde ik het geluidje en zag vanuit mijn balkon een ROODborstje aan de BINNENKANT op mijn VENSTERBANK zitten en wilde naar buiten!!!!
Nu moet ik altijd, wanneer ik een roodborstje zie aan mijn moeder denken....ALTIJD.
.....maar deze keer had ik aan mijn moeder gedacht en zit daar een roodborstje BINNEN.
Vóórdat ik het vogeltje heb bevrijd snel een fotootje van gemaakt.
Deze keer heb ik een bewijs.....dan nóg zijn er mensen die me een fantast vinden.
Het is oké.....veel bekendheid zal ik er verder niet aan geven.

Maar voor mij bestaat er véél meer tussen Hemel en Aarde.

Ik heb dit liedje vaak horen zingen door mijn moeder.
.....vaak in de nacht wanneer ik weer eens bang was......
Best mooi verhaal, vind je niet?
Groetjes, lies.