*******.....*******

Ik denk dat ik even een pauze inlas.
Mijn verhalen zijn op!
Of er moet iets op mijn pad komen wat ik wil delen.
Deze week (nog) halve dagen werken...vrijdag naar de arboarts.
De behandelingen op de angstpolie hebben niets uitgehaald...ik ben het zo moe.
Niet werken geeft me ook een onbehaaglijk gevoel....alsof ik me ergens voor druk.
Ik weet dan gewoon geen raad met mezelf....nee....en toch vermoed ik dat werken in loondienst, waarbij ik me heb te houden aan de regels en wetten van mijn werknemer mij altijd zal opbreken.
Ik ben geen mens dat blindelings maar aanneemt wat 'goed; of 'slecht' wordt geacht.
Niets is zo veranderlijk als, als de natuur.
Het pad , ELK pad  heeft z'n verrassingen...de ene keer kan je rechts, de andere keer links, en soms kan je een sprongetje maken, tenminste...als je daar de energie nog voor hebt.
Het is me wel eens opgevallen dat wanneer ik met een groep een wandeling ging maken dat ik zo vaak van het pad afweek om iets wat mijn aandacht trok.
NAAST een pad is ook veel verrassends te zien namelijk., holletjes, paddenstoelen, een vogeltje...ach....och een oud stuk hout is al de moeite waard om te bekijken....een mooie steen ook.
En wat dacht je van de geluiden? kan ook heel mooi zijn.
Maar er wordt veel gepraat waardoor het geluid van een zingend vogeltje nauwelijks nog gehoord word.
Maar wat ben ik weer aan het wauwelen...genoeg.
Binnenin schreeuw ik , luistert allemaal!  Naar MIJ....hahaha
Het wordt tijd om de stilte in te gaan.......

(…) Het beste en heerlijkste waartoe een mens tijdens zijn aards bestaan kan komen, is te zwijgen en God in zich te laten spreken en doen.’
* Meester Eckhart.*

Een zalige staat van zijn...lijkt me.

Ben benieuwd hoe lang ik het volhoud.

Doei!!!