Fraai uutzich.

....Als in een boek mijn eigen scenario beleven, en op de bank  lezen hoe het zich verder aan mij openbaart.
Een boek met een verhaal .
Mijn verhaal....
Veel is al gelezen....be/overleefd en vergeten.
Wat blijft, zijn de dingen die méér dan alledaagse dingen voor me waren.
Belevingen welke diepe indrukken achterlieten....mooie en minder mooie.
Het hoort zo, denk ik.
Alles gaat zoals het gaat en wat komt, zal ooit weer gaan.
Alles is leven en leven is Liefde....een geschenk, gegeven.
Er is 'n weg héén en 'n weg terug.

Zo hobbelig het pad héén was....zo hobbelig is de weg terug, pffff.
JAH! logisch is het wel.
Alles wat ik zoal heb opgeslagen in mijn boek zal halverwege mijn verhaal opnieuw de revue passeren denk ik.

Maar dan vanuit een ander perspectief.
Mijn lichaam en geest mag nog even terugkijken .
De contouren vervagen en de scherpte zal milder worden.
Terug...de weg terug naar mijn gewoon zijn.

Zonder mezelf mooier te maken, slimmer of sterker voor te doen.
Zonder aanpassen, opkroppen opofferen voor de lieve vrede.
Gewoon mezelf zijn is goed genoeg!
Als een baby die nog niet beseft aan welke REGELS 't moet houden, want anders zwaait er wat!
Zo wil ik weer zijn, maar dan wél als een volwassene die er het mijne van vind, hahaha

fijne dag allemaal!