Opname.

Het is zover.
Morgen om 11.00 uur mag ik me melden.
Het overviel me wel even maar gelijk iedereen gebeld die gebeld moesten worden.
Manager, coördinator en straks mijn kinderen op de hoogte brengen.
Beiden,... zowel coördinator als manager wensten me sterkte en succes!
Voor nu nog onduidelijk hoelang alles zal gaan duren, misschien kan ik wel, maar dat moet ik even zien, misschien kan ik er wel bij werken.
Tot maandag .....en dan kijk ik wel.
Afgelopen maandag was ik voor een gesprek bij mijn maag/darm en lever-arts.
Daar vroeg men mij hoe het de afgelopen tijd was vergaan.
Het was inmiddels alweer 3 jaar geleden dat ik een gastroscopie had gehad.
Nou.....zei ik............en ik kon nauwelijks praten, ZOoooo erg man.
Elke dag....ELKE dag weet ik NIET waar ik het moet zoeken, verschrikkelijk!!!!
Ik raakte helemaal overstuur en moest huilen.
Had de c.d. van de scan in Duitsland meegenomen, misschien dat de arts er wat mee kon.
Het is al 25 jaar bekent dat ik een middenrifbreuk heb en dat men daar veel last van kan hebben.
Op de Radboud waar de breuk ontdekt is vanwegen mijn  anorexia-verleden  vertelde  ze me TOEN al dat ik daar last van zou kunnen krijgen en dat ik dan geopereerd kon worden.
Nou.....vele jaren geen notie en geen last gehad.

Tot 13 jaar geleden toen ik in scheiding lag en een andere huisarts moest nemen.
Met mijn klacht naar de huisarts en alles verteld, ook van de Radboud, maar arts wimpelde me af.
Ook verteld dat ik elke dag alcohol moest drinken om me te verdoven.
Nou......daar moest ik maar per direct mee stoppen!
Wel foto's en echo laten maken.

Toen ik een week later aan hem vroeg wat de uitslag was en/of hij ze misschien binnen had gekregen via zijn computer.
Vroeg ie " Waarom zo, en wil je ze dan hebben om aan de muur te hangen"?
Niet aardig van hem.
Ja, waarom eigenlijk niet......best grappig een foto van mijn organen en ingewanden, maar dat heb ik maar niet gezegd.
Maar goed, we zijn nu velen jaren later en eens afwachten of het werkelijk allemaal alleen maar tussen me oren zit.
Maandag vroeg de internist wat de dokter hiervan zei.
Ik zei...."Nou, die zegt dat ik EERST moet stoppen met drinken".
Internist zou die dag nog contact opnemen met de huisarts.
Ik was zo overstuur dat ik alle papieren kwijt ben geraakt....misschien ergens in de auto, ik hoop het maar.

Ik weet ook wel dat spanningen op de zwakke plekken van het lichaam slaan.
Is het nu de alcohol of is de breuk de oorzaak van mijn pijn?
De tijd zal het leren.
Groetjes.