Fraai uutzich.

Vanmorgen bij de huisarts geweest en de bloeddruk was redelijk goed.
Pfff....nou ja ...nóg meer medicijnen, maar goed, ik zal niet mopperen.
Het stoppen valt niet mee....roken onderdrukt veel.
Niet alleen de bekende zoals vreetbuien of frustraties.
Roken houdt veel méér er onder....heus.
Weetje....wanneer is 't een goed moment om te stoppen?
Wanneer er niets meer onderdrukt hoeft te worden?
Ik kan me daar helemaal in vinden.....wanneer er niets meer onderdrukt hoeft te worden.

Dus ik ga NIETS meer onderdrukken.
Vanmorgen bij de huisarts mijn vermoedens geUIT over mijn angsten en wat ik soms zoal beleef als ik in slaap dreig te vallen.
Mijn oplettendheid dreig te verliezen, mijn controle......hoe ik overgeleverd ben aan de situatie om me heen.
Als kind  en NU als volwassenen.
Mijn herbelevingen van iets wat ik me niet herinner maar wél beleef.
De huisarts wilde 't wegrelativeren...ach...al die dromen ...ze zijn zo achterhaald....het oedipuscomplex en de onderontwikkelde mens zo'n 50jaar geleden.
Ik moest het maar vergeten.
Maar ik ben niet dom....nee...ik weet wat ik zeg, en dat heb ik hem wel even onder zijn neus gewreven.
Hmmmm...tja, dokter moest even recht gaan zitten.

Na de feestdagen wordt ik in ieder geval doorverwezen naar de longspecialist.
Ik wil weten of ik chronisch hyperventileer.
Was ook mijn verzoek toen ik de eerste keer bij de huisarts kwam.
Maar door de te hoge bloeddruk wilde hij me niet doorverwijzen.
Was bijna weer vertrokken, wat, ik wás al weer vertrokken ....toch teruggegaan naar de assistente en gezegd dat ik nog een vraag had .
Toen mocht ik nog even naar de huisarts met mijn vraag.
Zegt ie....."Ja, wat nou als blijkt dat je chronisch hyperventileert???....kijk....ik hoor ook heus wel dat je veel te diep inademt".
 (¿¿¿¿) pardon?? (dacht ik)
Loop al jáááááren bij hem.... wat is dit in Godsnaam!!!
Dat heb ik niet gezegd.....ik heb me kalm gehouden.
Eerst maar naar de specialist.
Goeie genade....als blijkt dat ik verkeert adem, kan er mogelijk wat aan gedaan worden!!!
HOEF ik niet meer zoveel medicijnen te slikken....en bovenAL, mag ik me weer eens MENS voelen zónder angst!!
Vroeger sportte ik , het was m'n lust en leven!!
NU ben ik bang dat ik een hartaanval krijg, of een hersenbloeding.
Kom ik bij de dokter, kom ik bij de psycholoog, kom ik bij de psychiater en allen hebben wel een remedie.....MEDICIJNEN....jah! aan me hoela!

Wat een maffe samenleving, vind ik ECHT.
Ik heb het moeilijk en probeer mijn verstand niet te verliezen.
Geleerd om niet vroegtijdig conclusies te trekken en vertrouwen te hebben in mijn medemens.
De wereld IS nog niet zo slecht.....nee...uh ja, dat geloof ik wel.
En ALLES heeft een reden, daar ben ik van overtuigd.
Wilde dit even met jullie delen.
Ik vind het waardevol en noodzakelijk om dit met jullie te delen.
Morgen kan ik wel dood zijn...ja toch....niet dan????hahaha

Dan heb ik in ieder geval mijn hart nog even kunnen luchten bij jullie!
Veel liefs van mij en bedankt voor jullie aandacht!
Doei!