spiritualiteit.

Volgens mij ben ik vroeger ontzettend bang gemaakt.
Tot mijn 45ste jaar durfde ik het woord spiritualiteit niet uit te spreken....echt waar!
Ik zal ongetwijfeld als kind wel eens wat "GEKS"hebben gezegd.
Wat ik me nog wél herinner is dat ik gewaarschuwd werd om niet zo met spiritualiteit bezig te zijn.
"Pas maar op, je wordt belachelijk gemaakt!"
Pffff...ik wist niet eens wat ze ermee bedoelden, behalve dat het iets gevaarlijks was.
Een groot taboe waar niet over gepraat werd.
Ik heb me jaren onderdrukt....als 16jarige kreeg ik visioenen, zag ik lichtwezens en voorvoelde ik veel.
Ik werd bang van mezelf....kon er niet openlijk over praten en wanneer ik wel eens iets zei werd er overheen gepraat.
Het voelde toendertijd héél onbehaaglijk en beangstigend.
Zelf NU vind ik 't nog eng om er over te schrijven .

Inmiddels ben ik een klein beetje minder bang.
Ik heb geen visioenen meer en zie gelukkig geen vreemde dingen meer.
Dat komt omdat ik me ervoor afgesloten heb.
En gelukkig kan dat en wordt dat gerespecteerd door deze hogere energieën.
Het voelt nog steeds niet vertrouwd.
Ben er in feite ziek van geworden...angststoornis e.d.....tis wat!
Ben blij dat ik weet dat ik eigenlijk helemaal niet bang hoef te zijn en dat ik niet gek ben.
Moest er wel honderden boeken over lezen.
Maar goed....kennerlijk hoorde dat óók zo te zijn in mijn leven.

Gadver....eigenlijk ben ik nu even helemaal niet blij.
Maar ach.....dat gaat wel weer over...zoals alles.
Fijne avond.