griepprikje

Hallo,
Vandaag moest Maks een griepprikje halen.
Omdat hij als baby kinkhoest en een paar maanden toch behoorlijk ziek is geweest.
Ook heeft ie wel eens last van benauwdheid.
Nouja, uit voorzorg dan maar doen.
Maar hij wilde niet, bij de auto nam hij de benen...ahhh niet leuk voor hem.
Ik riep hem terug en hij kwam terug maar niet van harte....toch wel dapper van hem vond ik.
Nou wij daarnaartoe...hij mocht kiezen welke arm het werd...er stond een hele rij mensen maar niet één kleintje.
Toen we in de kamer kwamen wilde hij niet in de stoel en begon hij te huilen.
Toen zei z'n opa..."Ach jongen, dat doet geen pijn... kijk opa moet ook "en ontblootte één arm ...tjpoep de spuit zat er al in.
Ik wist niet te reageren....hij hoefde helemaal niet...ik zei nog..."Opa..dat....wat doe je"?
Maar goed, ik focuste me vooral op Maks en beloofde niet dat het geen pijn deed...ik wilde wel eerlijk blijven. En het deed wel een beetje pijn, maar was ook weer gauw over.
Daar gingen we... niet één maar twee.....de kleine kreeg een kadootje en die grote en kleine opmerking van mij. "Dat doe je toch niet!" Hij moest lachen...en ja, dat is wel zo....zóvelen komen die prik niet halen, maar toch.
Ik had het niet gedaan/gedurfd. Maks vond opa wel stoer.
Maar goed dat ie niet besefte wat opa had gedaan. Nou maar hopen dat dit geen gevolgen zal krijgen.
Dan is het eigen schuld dikke bult...tja....Opa's doen soms gekke dingen voor hun kleinkinderen.
En, éigenlijk  doet ie dat anders nóóit...ECHT niet!!
Hoe ouwer hoe brutaler lijkt wel.
Trusten voor straks!
Doei1