Even.

Even bijbabbelen.
Morgen weer werken na een slopende week...ben aardig beziggeweest met veel dingen in de vakantie.
Ik wist niet dat een mens zóveel  over zich heen kon krijgen...pfffieuuw.
Veel emoties van blijdschap en ontroering en ook angsten hebben me behoorlijk aan het wiebelen gemaakt.
En dan heb ik ook nog dat Chi-apparaat, je weet wel....dat me energie geeft.
Ik weet niet hoor, maar misschien is dat ding nou nét niet goed voor me.
Na 15min stopt het en dan voel ik me gewoon opgeladen, hahaha, als een batterij.
En ik ben al zo opgefokt...
Het leek zo'n onschuldig ding.
Maar geen zorgen.

Ach...morgen weer gewoon gaan werken, even iets anders weer.
Mijn kleinzoon heeft inmiddels zijn blauwe ballon...ahhh hij was toch BLIJ!!!
Wat zijn het toch prachtige kleine wezentjes..zo onbevangen en lief...
Ik hoop nog lang van ze te kunnen genieten samen met opa.
Onze relatie heeft mooie kanten...echt wel...en ook minder mooie, maarja...is  goed.
Elkaar de ruimte geven om te groeien en bloeien, dáár draait het om denk ik.
Uitgroeien tot een grote appelboom,  een boom waar al ons nageslacht van kan smullen.
Appels....ze lijken zo gewoon, en tóch zijn ze allemaal uniek.
Zelfs de appel met wat "vlekjes of deukjes" zijn lekker...echt!
Je kunt er appeltaart van maken of uh appelflappen met rozijnen en kaneel..ik bedoel maar...
Morgen pak ik mijn draad weer op...pluk de dag!

Doei!

Eet een appel.!!