De zin van 't bestaan.?

....het staat je vrij om je niet te vermoeien aan mijn verhalen hoor, hahahaha
Het is weer veel wat me bezighoud , maar ach....soms levert het me wel (tijdelijke) "inzichten" op.;)

Het zijn vermeende interpretaties van situaties die me regelmatig onnodig opblazen :(  pffff..
Niet alleen op mijn werk is het soms geen pretje...maar ook in mijn directe omgeving rommelt en dondert 't soms hevig.
Vooral de machteloosheid en het weinige wat ik kan doen maakt me regelmatig ontzettend paniekerig.
Zo bang en klein....ik vind 't moeilijk .
Maar ja....tis niet anders, maar ik wil me niet steeds verliezen in mijn emoties, dat gebeurt TE vaak.
Kijk...als kind moest ik soms flink stampen voor mijn bestaansrecht en verdomd, ik kreeg wat ik verdiende.
Een eigen sokkel, hahaha....en de laatste jaren ben ik regelmatig daar van afgeflikkerd, sorry voor het woord, maar het kwam hard aan hoor! De hoofDROL, hihihi.....jaha...maar zo is het wel.
Ik, als kind van,zusje van, vrouw van, , schoondochter van,moeder van, schoonmoeder van, vriendin van, collega van, kennis van, medeburger van en ja, zelfs medeblogger van....het is allemaal zoveel minder gewichtig als dat ik me inbeeld.
Morgen kan alles anders zijn, en zo snel als alles mij aanvulde, zo snel kan het me weer afgenomen worden.
Dit alles is slechts tijdelijk een eigengemaakte overtuiging van wie ik denk te zijn.
Raak ik ze kwijt, dan voelt het als een verlies van mijn kleine persoontje.
Natúúrlijk vervul ik al deze rollen, maar ik BEN ze niet.
Wat gebeurt me nou als ik deze rollen niet meer kan uitoefenen zoals ik ze zou willen????
Dan voelt het alsof ik bedreigd word, dat IK mijn bestaansrecht verlies en dat is beangstigend.
Zo...en dát denk ik. Nou zou je zeggen, dat ik het dan toch weet hoe alles werkt???
NEE.....want "IK WEET" is ook maar een overtuiging....pfffft, kunnen jullie het nog volgen???
Ach misschien willen jullie het ook niet, hahaha...wat een moeilijk gekwats.
En zo kwats ik wat af, maar soms , en dat is wel leuk, soms lijk ik in de ogen van anderen toch ook wel eens wat zinnigs te zeggen, hihihi, zoals vanmiddag op mijn werk.Dan voelt het als een opleving...oeps, oppassen Lies, niet wéér in die valkuil donderen. NIETS kan mij in feite bestaansrecht opleveren en NIETS kan 't me afnemen, ik ben gewoon hier op deze aarde omdat 'het' kennelijk nog steeds zin heeft in 't leven.(?)
                   Maar nou komt 't...ik trek een Zenkaart van de dag en wat lees ik?

Op deze afbeelding van lotusbladeren in de vroege morgen kunnen we aan de rimpels op het water zien dat er zojuist een druppel is gevallen. Het is een kostbaar ogenblik, een ogenblik vol ontroering. Door zich over te geven aan de zwaartekracht en van het blad af te glijden verliest de druppel zijn vroegere identiteit en gaat daar beneden op in de immense watervlakte. We kunnen ons voorstellen dat hij gesidderd moet hebben van angst voordat hij viel, op de rand tussen het bekende en het onbekende.


• Als je deze kaart gekozen hebt, betekent dat een inzicht dat er iets afgelopen is, dat er iets wordt afgerond. Wat het ook is--een baan, een relatie, een thuis waar je van gehouden hebt of iets dat je geholpen heeft te bepalen wie je bent--het is tijd om het los te laten. Als het je verdriet doet, laat dat dan toe, maar probeer het niet vast te houden. Er wacht je iets groters, er zijn nieuwe dimensies te ontdekken. Je kunt nu niet meer terug en de zwaartekracht doet haar werk. Geef mee--het betekent een bevrijding.



Er is niemand in het bestaan die meer is en niemand die minder is. De grashalm en de enorme ster zijn volkomen gelijkwaardig...



Maar de mens wil boven anderen uitsteken, hij wil de natuur veroveren en daarom moet hij onafgebroken vechten. Door deze strijd wordt alles zo ingewikkeld.



Een onschuldig mens is iemand die de strijd heeft opgegeven; hij is er niet meer in geïnteresseerd boven anderen uit te steken, hij is er niet meer in geïnteresseerd een rol te spelen of te bewijzen dat hij bijzonder is; hij is als een roos geworden of als een dauwdruppel op een lotusblad; hij is deel gaan uitmaken van deze oneindigheid; hij is versmolten en één geworden met de oceaan en is nog maar een golfje; hij kent geen 'ik'. Onschuld is het verdwijnen van het 'ik'.

Zo...ik kan er weer even wat mee..tot .....een volgende dwaling.
Fijn weekend allemaal!
Liefs, lies.