Denk ervan wat je wil......

Ja...dat zal weer niet...ik werd weer eens geattendeerd op mijn magisch getal 11, en meestal is het 11-11, maar bij het horen of zien van het getal 11, spits ik mijn aandacht.

Gek he? Komt omdat 11, het getal 11 mij al zooooovaak op mijn nummer heeft gezet, hahaha

Ik ben een 11de kind, woonde op nr11 woonde met 11personen in een huisje, ik kan eindeloos doorgaan met "toevalligheden" dat ik niet meer in toeval kán geloven....om ENG van te worden. En dat ben ik ook een hele tijd geweest, totdat ik dacht, ach, het zal wel......ÉÉN van de eerste spirituelen boeken die ik las, volgens mij 'Het Celestijnse werkboek' daar las ik letterlijk!

Er leven oude zielen op aarde die herhaaldelijk met de getallen 11-11 geconfronteerd zullen worden...dit zijn zielen die de spirituele wereld weer meer onder de aandacht zullen brengen.

NOU JAH! Ja echt! En sindsdien vind ik het wel best, ik maak me er niet zo druk meer om, maaaarrrr...ik ben sindsdien wél meer gespitst, zoiets van , hé, opletten!

Wat is nou het geval, vanmiddag zat ik TV te kijken , er was iets over een opera over de vuurwerkramp in Enschede. Mensen die het zélf hadden meegemaakt en anderen o.a. ook operazangers gaan een opera maken over deze gebeurtenis.

Nou kwam er een operazanger aan het woord die vroeger in DIE rampwijk als kind had gewoond. Hij vertelde over zijn herinneringen dat hij als kind in dát huis, (daar stond hij toen hij werd geintervieuwd, alléén was het nu een nieuwbouwhuis)Dat hij in dát huis als kind van 5 achter in de tuin in de zandbak aan het spelen was, toen plotseling de lucht pikzwart werd , een rode gloed met héél veel knallen hem ontzettend in paniek naar binnen liet rennen en dat zijn moeder verschrokken met hem mee naar buiten liep en dat er helemaal NIETS aan de hand was buiten. Hij vermoedt dat het een visioen is geweest die 50jaar later pas plaatsvond. Dit huis ...en dáárom was ik zo allert, dit huis had toen nr19 maar NU 11 ...dat zei hij vóórdat hij het vertelde,dáárom bleef ik eigenlijk extra goed luisteren.

Wat is nou het geval....ik heb nl óók als kind een visioen gehad, tenminste dat denk ik nu. Ik heb als 5jarig kind een vreselijke verdrietige herinnering, dat ik mijn moedertje dodelijk vermoeid bij een kaars aan tafel heb zien zitten , midden in de tweede kerstnacht. Ik was l ontroostbaar en vreselijk overstuur en ik wist TOEN niet wat er aan de hand was!

Tót het moment dat ik mijn moeder 40jaar later, met precies dezelfde uitdrukking in de tweede kerstnacht mét 'n kaars overleden op bed zag liggen. Toen viel bij mij het kwartje...oooohhh dus dáárom was ik toen zo ontroostbaar. En ik zeg je....dit verhaal van die man heeft me wel weer gesterkt....er is méér dan we kunnen bevatten....... om ( in ieder geval voor mij) STIL van te worden.......niet om zo interessant te doen of te willen zijn, maar let maar eens op(als je wilt) wat er zoal om je heen gebeurd, en stel dat het géén toeval is maar dat alles een reden heeft.
Misschien kijk je, net als ik, ook ánders naar het leven.
Lieve groetjes allemaal!
Ennuh....denk ervan wat je wil ;)